Google+

maandag 11 augustus 2014

Boeken, 3 stuks tegelijk

Een blogberichtje over 3 boeken die ik las.
Niet tegelijk gelezen hoor maar mooi 1 na 1.
Ik kan dat namelijk niet in meer dan één boek tegelijk bezig zijn, eentje tegelijk is al genoeg anders sla ik alles dooreen :)

Eerst las ik "De wonderbaarlijke geschiedenis van Tom Page en zijn olifant".

Over hoe het de eerste olifanten op Engelse bodem verging opgeschreven door hun oppasser, Tom Page dus die al op de olifanten pastte als ie zelf nog een kind was.
Het lijkt een echt verhaal en is het uiteindelijk misschien (deels?) ook. Ik twijfel er nog steeds aan :).
Boeiend geschreven en weeral een kijkje in een andere tijd.

Het is me opgevallen dat ik wel heel vaak boeken lees die toch minstens gaan over zo'n 100 jaar geleden tot ook zelfs een paar 100 jaar geleden geschreven. En vooral ook over Engeland. Nu dat laatste daar verschiet ik niet van, ik ben wel een beetje Engelandgek ook al ga ik absoluut niet zo vaak als ik wel zou willen. Waar de interesse in de oudere verhalen vandaan komt, weet ik niet, zonder dit blog zou ik er niet eens over nagedacht hebben ;).


Daarna las ik "Het koekoeksjong" van Brigitte Raskin.
Dit boek vond ik een tijdje geleden voor zo goed als geen geld op een rommelmarktje (toen ik ook die hele bak met filet haakboeken kocht voor een paar euro).
Het is het levensverhaal van iemand die ooit het pad van de schrijfster kruiste. Een verhaal over toevalligheden en over hoe een de tijd, en de gewoontes van die tijd, zijn stempel drukt op het leven van de mensen. Het boek toont ook hoe blij we mogen zijn met onze verzorgingsstaat en dat we ons ervoor moeten behoeden die niet zomaar te laten afbreken.



Boek3 heb ik net uit. "De Nevelprins" van Carlos Ruiz Zafon.
Vorig jaar las ik zijn trilogie, De schaduw van de wind, Het spel van de engel en De gevangene van de hemel waarmee de schrijver doorbrak. Ik heb daar zo van genoten dat ik ook zijn vorige boeken wilde lezen ook al zijn dat eigenlijk jeugdboeken. Al zijn boeken hebben iets magisch en zijn spannend, zo ook deze nevelprins. Het gaat over Max die met zijn familie in een strandhuis aan zee gaat wonen, hij leert een jongen en zijn grootvader kennen. Maar, wie zijn zij echt en hoe zit het met de vreemde beelden achter het huis en wat gebeurde er met de vorige bewoners van het huis. Een hele hoop vragen maar voor het antwoord moet je zelf het boek lezen :).
En zoals ook de recensie in het boek het meldt, is dit boek net zo goed voor volwassenen als voor jongeren zenne.



Ik ben ondertussen wel de tel kwijtgeraakt, één van de dagen zal ik es alles nakijken om te zien of ik nog enigszins op schema zit om dit jaar 24 boeken te lezen zoals was voorgenomen met nieuwjaar.



Groetjes van An





vrijdag 1 augustus 2014

Kadootje gehaakt maar foto vergeten

Ik ken al heel wat jaartjes enkele mensen via een fotomailgroep.
Yahoo.com heeft groepen over allerlei onderwerpen (kan je zelf aanmaken) waar je via mail berichtjes aan elkaar stuurt, ja kan dan ook via mail antwoorden dus de emailadressen van leden zijn gelinkt aan het emailadres van die groep enz
Beetje outdated nu met facebook maar enkele leden heb ik nu ook als vriend op facebook.

Er is iemand bij met een gezellig groot huishouden die vooral ook vaak foto's stuurt van de jongste kinderen. De allerjongste was zowat de mascotte van de mailgroep :)
Ook was er bij die kleinsten een meisje met een beperking, en een voetbalgek jongetje en ondertussen ook al weer een kleinzoon.
Op de duur zie je zoveel foto's dat die kinderen wel bijna verre familie lijken.

Nu moest het meisje dat in een rolstoel zit, ook nog es een operatie ondergaan, een week ziekenhuis maar na een paar dagen thuis werd ze opnieuw ziek en bleek ze bij de vorige operatie een infectie te hebben, 2 weken plat liggen op bed en een zware antibioticakuur als gevolg en daarna opnieuw de operatie van de eerste keer ...
Gelukkig is ze nu weer helemaal beter !

Ze hield er gelukkig meestal wel de moed in en straalt op vele foto's die in het ziekenhuis zijn gemaakt maar omdat Ipad en computeren een hele dag in het begin best leuk is maar na een tijd ook gaat vervelen, werden er hopen kaartjes ter afleiding opgestuurd.
Bij haar 2 de ziekenhuis opname maakte ik voor haar ook nog een haakseltje voor bij het kaartje, een gelukshanger want dat was wel toepasselijk, ze kan wel wat geluk gebruiken.

Ik haalde het patroontje bij haakmuts.
Ik wilde het kaartje met hanger zo vlug op de bus doen dat ik spijtig genoeg vergat een foto te nemen.
http://haakmuts.blogspot.be/p/gelukshanger-patroon.html
Deze foto is het keimooie voorbeeld van haakmuts zelf, ik maakte een beperktere versie zonder extra frutseltjes (ben ik niet zo handig in) maar ook geen appeltjes want die vond ik een beetje klein tegenover de rest :)
Ik maakte dus gewoon een klavertje 4 met lieveheersbeestje en bloemetje met een sleutelring aan.


Het was een plezant werkske en hopelijk brengt het de ontvangster heel wat geluk !



Groetjes van An